بهائیت در تمام دوران سلطنت پهلوی و در مقاطع حساس , به رغم ادعای غیرسیاسی بودن هماهنگ با سیاست های موردنظر رژیم و در جهت تثبیت موقعیت آن تلاش کرد. تایید انقلاب سفید شاه , همکاری با ساواک , جلب حمایت دولت های بزرگ از شاه و سلطنت او به وسیله اسرائیل , و عضویت در حزب رستاخیز , قسمتی از مواضع سیاسی فرقه مزبور بود. یکی از مبلغان بهائیت درباره تاثیر متقابل بهائیت بر شاه و خاندان پهلوی گفته بود :
« کارهایی که اکنون به دست اعلی حضرت شاهنشاه صورت می گیرد , هیچ کدامشان روی اصول دین اسلام نیست زیرا شاه به تمام دستورهای بهائی آشنایی دارد و حتی ایشان با اشرف پهلوی در دوران کودکی در مدرسه بهائیان ... درس خوانده اند... حالا مردم ... می گویند بهائی است . چه کاری می توانند بکنند ! ... » (6 )

محمدرضا پهلوی آن قدر بهائیان را مورد حمایت قرار داد که یکی از افراد نظامی به نام سرهنگ اقدسیه در جلسه بهائیان شیراز مورخ 1347,4,18 , ضمن بهائی خواندن شاه , درباره نحوه برخورد خود با افراد مسلمانان اظهار داشت :
« ... افتخار ما بر دیانت بهائی است . من زمانی که در ارتش بودم , سربازان و درجه داران و افسران بهائی را احترام می گذاشتم . ولی اگر یک فرد مسلمان از دیگری شکایت می کرد , دستور شلاق زدنش را می دادم ... ما اطلاع داریم که شاهنشاه آریامهر بهائی می باشند. ما بهائیان همه پولدار هستیم و ترقی بیشتری خواهیم کرد . » (7 )

بهائیان در جنگ اعراب و اسرائیل , همواره از اسرائیل جانبداری کرده , علیه مسلمانان به تبلیغ می پرداختند و حتی برای کمک به ارتش اسرائیل به جمع آوری پول می پرداختند. در همین ارتباط , در یکی از اسناد پس از جنگ شش روزه اعراب و اسرائیل در سال 1346 آمده است :
« ... مبلغی در حدود 120 میلیون تومان به وسیله بهائیان ایران جمع آوری گردید و تصمیم دارند این مبلغ را در ظاهر به بیت العدل در حیفا ارسال نمایند , ولی منظور اصلی آنها از ارسال این مبلغ کمک به ارتش اسرائیل می باشد. مقدار قابل ملاحظه ای از این پول به وسیله حبیب ثابت , تعهد و پرداخت شده است ... » (8 )

در سال 1347 در یکی از کمیسیون های فرقه مزبور , سخنگوی کمیسیون پس از ابراز خرسندی از پیروزی اسرائیل در جنگ های با اعراب گفت :
« پیشرفت و ترقی ما بهائیان این است که در هر اداره ایران و تمام وزارتخانه ها یک جاسوس داریم و هفته ای یک بار , طرح های تهیه شده , به وسیله دول به عرض شاهنشاه می رسید. گزارش هایی در زمینه آن طرح ها به محافل روحانی بهایی می رسد. مثلا در پیمان کار , کادر بهائیان ایران هر روز گزارش خود را در زمینه ارتش ایران و اینکه چگونه چتربازان را آموزش می دهند , به محفل روحانی بهائیان تسلیم می نمایند . » (9 )

اسرائیل پس از اطمینان از نفوذ گسترده بهائیت در ارکان رژیم پهلوی و به منظور بهره برداری سیاسی , اطلاعاتی و اقتصادی بیشتر از آنها , در کشورهای جهان و به ویژه ایران , بهائیت را به صورت آشکار به عنوان یک مذهب به رسمیت شناخت . در یکی از اسناد ساواک در این باره چنین آمده است :
« اسرائیل مذهب بهائی ها را به عنوان یک مذهب رسمی در سال 1974 به رسمیت شناخته است . دولت اسرائیل با اجرای برنامه تحبیب از افراد مزبور می کوشد از اقلیت فوق الذکر در سایر کشورهای جهان به ویژه ایران بهره برداری سیاسی ـ اطلاعاتی و اقتصادی بنماید . » (10 )

نمایندگی ایران در تل آویو هرازچندگاهی گزارش های مربوط به بهائیان را به وزارت امور خارجه ارسال می داشت . در یکی از این گزارش ها , مرتضی مرتضایی به چگونگی انتخابات و تعداد بهائیان جهان اشاره دارد :

« چهارمین کنوانسیون بین المللی پیروان بهائیت روز شنبه نهم اردیبهشت ماه در شهر حیفا گشایش خواهد یافت . به همین مناسبت بالغ بر]1357 [جاری هزار و یکصد نفر از نمایندگان منتخب از طرف هشتاد هزار محافل بهائی پراکنده در سراسر جهان به این شهر مسافرت کرده اند تا نسبت به انتخاب یک هیئت مدیره نه نفری که در طی پنج سال آینده امور اداری , ... و مذهبی در بین هیئت نه نفره فعلی , ]اقدام کنند[... ]نمود[این فرقه را تعقیب خواهد دو نفر از بهائیان تبعه ایران (فتح اعظم و نخجوانی ) حضور دارند که در حیفا به طور دائم مقیم اند . » (11 )
بنابراین , اسرائیل با حمایت همه جانبه از فرقه ضاله بهائیت و نفوذدادن آنها در پست های کلیدی هیئت حاکمه رژیم شاه به ویژه در دربار , دولت و ارتش , در جهت اغراض و اهداف خود و ضربه زدن به فرهنگ اسلام و مسلمین به ویژه به مردم ایران و فلسطین , به عنوان یک ابزار نهایت بهره برداری را در جنبه های مختلف به عمل می آورد. در واقع , می توان گفت یکی از عوامل موثر در بسط و گسترش روابط ایران و اسرائیل , بهائیان بودند که نقش مهمی را در این زمینه ایفا کردند.

پاورقی :
1 ـ جواد منصوری , تاریخ قیام پانزدهم خرداد به روایت اسناد , ج .1 تهران , مرکز اسناد انقلاب اسلامی , .1377 ص .332
2 ـ محمد اختریان , همان , ص .164
3 ـ جواد منصوری , همان , ص .330
4 ـ همان , ص .324
5 ـ همان , صص 325 ـ.324
6 ـ همان , ص .326
7 ـ همان , ص .322
8 ـ همان , صص 323 ـ.322
9 ـ همان . ص .332
10 ـ علیرضا زهیری , « عوامل موثر در شکل گیری رفتار سیاسی ایران در قبال اسرائیل » , فصلنامه علمی , تخصصی انقلاب اسلامی , پیش شماره اول . نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه ها , سال اول , زمستان .1377 ص .159
11 ـ بایگانی اسناد وزارت امور خارجه . سال 38 ـ2536 , کارتن شماره 12 , پرونده 50 ـ.250
بهائیت در دوران رژیم پهلوی با آزادی کامل در راستای تحقق اهداف رژیم صهیونیستی در ایران عمل می کرد
بن گوریون از بنیانگذاران رژیم صهیونیستی : « از ابتدای تاسیس حکومت اسرائیل , بهائیان همواره روابط صمیمانه ای با دولت اسرائیل داشته اند » .

مسلک بهائیت از سال 1260 ق توسط علی محمد باب که خود را « باب » امام و وسیله تماس مردم با امام زمان (ع ) معرفی کرد , به وجود آمد. او سپس دعوی مهدویت کرد و گفت که درآینده از میان بابی ها پیامبری قیام خواهد کرد و دین تازه ای خواهد آورد . وی در سال 1266 به دستور ناصرالدین شاه و امیرکبیر , تیرباران شد. بعد از آن , از بین پیروانش دو برادر مدعی جانشینی وی شدند و بدین ترتیب , اختلافاتی میان پیروان فرقه افتاد. گروهی پیرو برادر اول , مشهور به « صبح ازل » (بابی ها) , و عده ای دیگر پیرو برادر دوم « بهاالله » (بهائی ها) شدند و در نزاع آنها عده زیادی به هلاکت رسیدند دولت عثمانی در عراق همه آنها را از بغداد به آدرنه در آسیای صغیر تبعید کرد. اما در آنجا هم نزاع دو برادر ادامه یافت و بدین جهت , دولت عثمانی بهاالله و طرفدارانش را به عکا در فلسطین اشغالی و صبح ازل را به قبرس تبعید کرد. فعالیت بهاالله در عکا باعث شد که بیشتر با بیان و به ویژه با بیان ایران پیرو او شوند.

از آنجا که عمده ویژگی های رفتاری بهائیت با ویژگی های رفتاری اسرائیلی ها همخوانی داشت , با تشکیل دولت اسرائیل و تشکیلات مرکزی بهائیت در شهر حیفا , این فرقه کاملا در خدمت اسرائیل قرار گرفت و فعالیت های آنها براساس خواسته های اسرائیلی ها تنظیم شد. در این میان بهائی ها از حمایت آمریکا و انگلستان نیز برخودرار بودند. از سوی دیگر , فعالیت بهائیان به خصوص در ارتباط با اسلام زدایی سازگاری زیادی با روحیه محمدرضا پهلوی داشت . مجموعه این مسائل سبب شد که بهائیت برای حفظ موجودیت و تحقق اهداف خود در عصر محمدرضا شاه که برای آنها به منزله دوران طلایی بود , در زمینه گسترش روابط ایران و اسرائیل که کاملا در راستای منافع آنها بود , به فعالیت قابل توجهی بپردازند.

مسلک بهائیت از سال 1260 ق توسط علی محمد باب که خود را « باب » امام و وسیله تماس مردم با امام زمان (ع ) معرفی کرد , به وجود آمد. او سپس دعوی مهدویت کرد و گفت که درآینده از میان بابی ها پیامبری قیام خواهد کرد و دین تازه ای خواهد آورد . وی در سال 1266 به دستور ناصرالدین شاه و امیرکبیر , تیرباران شد. بعد از آن , از بین پیروانش دو برادر مدعی جانشینی وی شدند و بدین ترتیب , اختلافاتی میان پیروان فرقه افتاد. گروهی پیرو برادر اول , مشهور به « صبح ازل » (بابی ها) , و عده ای دیگر پیرو برادر دوم « بهاالله » (بهائی ها) شدند و در نزاع آنها عده زیادی به هلاکت رسیدند دولت عثمانی در عراق همه آنها را از بغداد به آدرنه در آسیای صغیر تبعید کرد. اما در آنجا هم نزاع دو برادر ادامه یافت و بدین جهت , دولت عثمانی بهاالله و طرفدارانش را به عکا در فلسطین اشغالی و صبح ازل را به قبرس تبعید کرد. فعالیت بهاالله در عکا باعث شد که بیشتر با بیان و به ویژه با بیان ایران پیرو او شوند.

تشکیلات مرکزی بهائیت در شهر حیفا و در کنار قبر عباس افندی قرار دارد. تشکیلات و موسسات بهائیان در هر نقطه ای از جهان زیر نظر هیئت نه نفره بیت العدل اعظم قرار دارد. در یکی از نشریات فرقه آمده است :
« آنها نهایت افتخار و مسرت , بسط و گسترش روابط بهائیت با اولیای امور بن ]جمعی از دوستان بهائی [دولت اسرائیل را به اطلاع بهائیان می رسانیم . گوریون ـ نخست وزیر اسرائیل ـ احساسات صمیمانه بهائیان را برای پیشرفت دولت مزبور به او ابراز نمودند و او در جواب گفته است : « از ابتدای تاسیس حکومت اسرائیل , بهائیان همواره روابط صمیمانه ای با دولت اسرائیل داشته اند » . (1 )
فرقه بهائیت که شاخه ای از صهیونیسم به شمار می رود , طبق دستور , همه قوای خود را برای اجرای نقشه نابودی اندیشه های ملی و مذهبی در ایران به کار گرفت و برای این منظور مجریان خود را انتخاب کرد تا در بلندمدت آرمان های ملی و سنت های دینی را تخریب کنند. از این رو بهائیان , به تدریج درصدد تسخیر پست های حساس و کلیدی کشور برآمدند. این نقشه با روی کارآمدن « حسنعلی منصور » در ایران پیاده شد و برای نخستین بار پای بهائیان به کابینه وزیران ایران رسید. گرچه با ترور منصور , نقشه های وی جامه عمل نپوشید , اما به هرحال , کابینه بهائی هویدا روی کار آمد. در کابینه نخست وی , چهار وزیر بهائی حضور داشتند. هویدا در مدت حکومت خود با به کاربستن تصمیمات کادر رهبری کمیته . نفوذ بهائیان را در همه سطوح سیاسی , اقتصادی و نظامی به حد کامل گسترش داد . (2 )

بهائیان با تمام وجود خود را در اختیار اسرائیلی ها قرار داده بودند به گونه ای که توانستند اعتماد بیش از حد اسرائیلی ها را کسب کنند و اسرائیلی ها نیز در برابر خوش خدمتی آنها رفتار ویژه ای داشتند. در یکی از اسناد , به نقل از یکی از بهائیان به نام « فریدون رامش فر » که مسافرتی به اسرائیل داشته , درباره نحوه برخورد اسرائیلی ها با بهائیان آمده است :
« ... دولت اسرائیل آن قدر نسبت به بهائیان خوشبین است که در فرودگاه خود , احیا (بهائیان ) را بازرسی نمی کند. به طوری که وقتی رئیس کاروان به پلیس اظهار می دارد اینها بهائی هستند , حتی یک چمدان را باز نمی کنند. ولی بقیه مسافرین و حتی کلیمی ها را بازرسی می کنند به طوری که یک کلیمی اعتراض کرده بود که چرا بهائیان را بازرسی نمی کنید و ما را که اینجا موطن مان است , مورد بازرسی قرار می دهید ! » (3 )

بهائیان در کنار عناصر فراماسون و صهیونیست , در دوران محمدرضاشاه نقش مهمی در اجرای نظرات و سیاست های خود داشتند. در این دوران باتوجه به نفوذ بیشتر آمریکا و اسرائیل , تلاش فراوانی برای رسمیت بخشیدن به فرقه بهائیت می شد; زیرا آنها نقش موثری در تثبیت رژیمن سلطنتی و حکومت شاه داشتند : به گونه ای که بسایری از نزدیکان شاه و خاندان پهلوی و عده زیادی از کارگزاران و متولیان پست های حساس و کلیدی کشور بهایی بودند . (4 )

در سال 1339 فهرستی از اسامی مقامات نظامی و غیرنظامی تهیه شد که نشانگر تصدی بیشتر پست های اطلاعاتی , امنیتی , سیاسی و اقتصادی کشور به وسیله بهائیان بود. البته به دلیل پنهانکاری و عدم اظهار , بعضی از افراد در پست های مهمی بودند که نام آنان در این فهرست نیامده و بی تردید , تعداد بهائیان شاغل در دستگاه ها چندین برابر فهرست مزبور بوده است . در سال های بعد , تعداد بهائیان شاغل و سطوح اشتغال آنان بالا رفت ; به طوریکه امیرعباس هویدا نخست وزیر سیزده ساله , لیلی امیر ارجمند مشاوره ویژه فرح و مدیر برنامه های آموزشی و تربیتی رضا پهلوی , عباس شاهقلی وزیر بهداری و وزیر علوم , روحانی وزیر آب و برق و کشاورزی در دولت هویدا , شاپور راسخ ماشور عالی و در واقع گرداننده سازمان برنامه و بودجه و مدیر تشکیلات بهائیت در ایران , عبدالکریم ایادی پزشک مخصوص شاه و 23 شغل دیگر و ده ها تن از سران رژیم , از اعضای فرقه بهائیت بودند . (5 )

ادامه دارد....

اگر چه واژه ی صهیونیسم برگرفته از نام کوهی است که در قدس شریف قرار دارد ودر گذشته نه چندان دور تلاش هایی صورت گرفت تا نام صهیون نخست به بیت المقدس و سپس به سر تا سر فلسطین اطلاق گردد و بعدآ نیز به یک جنبش سیاسی که هدف آن تحقق اندیشه سیاسی بر پایی دولت مستقلی برای یهودیان تبدیل شد و به گفته ی تئودور هرتسل در اولین کنگره یهود که در سال 1897 میلادی برگزار شده بود "صهیونیسم را در واقع حرکت ملت یهود برای رسیدن به فلسطین دانسته بود . و قبل از او نیز "ناتان پیرنیوم " این واژه را بکار برده بود .اما برخی بر این باورند که نوع حرکت وتلاش این گروه ،با آن دسته از یهودیانی که در طول تاریخ به قتل و جنایت و زیر پا گذاشتن فرامین حضرت موسی (ع)پرداخته و همواره در مورد سرزنش انبیاء زمان خود موضع گرفته واقدامات غیرانسانی انجام می داده اند، یکسان بوده است و لذا شاید تا قبل از سا ل 1890 که "پیرنیوم" و پس از آن "هرتزل" وازه ی صهیونیسم را بکار بردند ،نمی توانستیم وازه ی مناسبی برای آن بیابیم ، چرا که معتقدیم بین یهودیان موحد و خداپرست و طایفه قاتل و غاصب و جنایتکار این قوم تفاوتها یی اساسی وجود دارد .

اما امروزه واژه ی صهیونیسم کار همه آنانی که قصد تفکیک ،یهودیان خداپرست ازبخش ملعون این قوم را دارند را آسان تر کرده است ،بدیهی است با خواندن این نوشتار هر جا به مواردی از کتاب انجیل بر می خوریم که یهودیان مورد نکوهش و سرزنش انبیاء قرار گرفته اند ،ما هم ترجیح می دهیم در خصوص ایشان "وازه ی صهیونیسم "را بکار ببریم .

به هر تقدیرعلاوه بر تمامی انبیاء بنی اسرائیل که همواره مورد آزار واذیت صهیونیست ها قرار گرفته ودر برخی موارد بی رحمانه به شهادت رسیده اند، حضرت عیسی (ع) نیز بسیار مورد آزار و اذیت صهیونیست ها قرار گرفتند که در نهایت درقالب توطئه ای اقدام به قتل آن پیامبر بزرگوار الهی نمودند ، ما در این نوشتاردر صدد بیان گوشه هائی از آیاتی از اناجیل هستیم که به بیان نقش صهیونیست ها و اقدام آنان برای کشتن پیامبران می پردازد.

که با توجه به این آیات به گوشه ای از عقاید حضرت عیسی (ع) در مورد این طایفه نیز واقف می شویم ، به عنوان نمونه حضرت عیسی (ع) خطاب به اورشلیم چنین می فرماید :"ای اورشلیم ای شهری که پیامبران را کشتی و رسولان خدا را سنگسار کردی و.....

این را نیز به شما بگویم که دیگر مرا نخواهید دید تا وقتی که آماده باشید کسی را که خدا برای شما می فرستد بپذیرید "(1)

و در جای دیگر خطاب به بزرگان صهیونیسم چنین می فرماید :"وای به حالتان ای علمای دینی و فریسیان ریاکار !برای شما پیامبران که اجدادتان کشتند،با دست خود بنای یادبود می سازید و قبر مقدسین را که به دست آنان کشته شدند ،تزیین می کنید و می گویید :اگر ما بجای اجدادمان بودیم ،پیامبران را نمی کشتیم ،اما با این گفته به زبان خود اعلام می دارید که فرزندان قاتلان انبیاء هستید شما قدم به قدم از آنان پیروی می کنید (2)وبدین سان حضرت عیسی (ع) نیز جریان کشتن انبیاءتوسط صهیونیست ها را یک جریان تاریخی می داند که نسل به نسل ،از پدران به فرزندان منتقل شده است و مجازات این اعمال جنایتکارانه را نیز آتش جهنم می داند و حتی در جایی از سخنان خود خطاب به صهیونیست ها آنان را عامل قتل و آواره گی و ضرب و شتم ف نه تنها انبیاء الهی که مردان حکیم الهی می داند و می فرماید :"من ،انبیاء و مردان حکیم و روحانی را بسوی شما می فرستم و شما بعضی را به دار خواهید کشید و بعضی را در عبادتگاههای خود زیر ضربه های شلاق گرفته ،شهر به شهر آواره خواهید کرد ".(3)

البته این گفته ،بسیار شبیه آیه ای در قران است که می فرماید "کسانی که پیامبران و مردان حکیم الهی را به ناحق می کشتند به عذاب جهنم بشارت بدهید "(4)

آنقدر بحث در این زمینه زیباست که خود آیات انجیل کفایت می کند ،ولازم به توضیحی در این خصوص نیست ،حضرت عیسی (ع) به غیر از کشتن انبیاء و مردان بزرگ روحانی ،از جنایات دیگر صهیونیست ها که در قالب تهمت زدن و آزار رساندن به انبیاء می باشد نیز پرده بر می دارد و خطاب به حواریون می فرماید :"هر گاه بخاطر من شما را ناسزا گفته ،آزار رسانند و به شما تهمت زنند ،شاد باشید و.....بدانید که با پیامبران گذشته نیز چنین کردند "(5)

از جمله اهانت هایی که به پیامبران شده است تهمت دیوانگی است که در انجیل نیز به آن اشاره شده است ،حضرت عیسی (ع) خطاب به قوم صهیونیست می فرماید :"درباره یحیی که لب به شراب نمی زد و اغلب روزه دار بود می گویید :دیوانه است ".(6)

اقدام به قتل حضرت عیسی (ع) که به کرات اتفاق افتاد نیز از جمله اموری است که که در انجیل به آن نیز پرداخته و قساوت قلب صهیونیست ها را در قالب کلماتی چنین بیان می کند :"فریسی ها گرد آمدند و توطئه چیدند تا عیسی را بگیرند و بکشند ،اما عیسی از نقشه آنان با خبر بود "(7)

البته بخشی از جنایاتی که صهیونیست ها در حق حواریون و حضرت عیسی روا می داشتند ،از آنجا نشات می گرفت که اصولآ آنان نمی خواستند باور کنند که پیش بینی های انبیاء گذشته که مسیح (ع) خواهد آمدبا تولد حضرت عیسی (ع) تحقق یافته است? و لذا هنوز هم بر این باورند که عیسی بن مریم (ع) همان مسیح موعود نیست و بنابراین ریختن خون او مباح بوده است، آنان حتی چنین برخوردی را با پیامبر اسلام داشتند و گویا خط اهانت به پیامبران و آزار آنان و در نهایت به شهادت رساندن آنان ،به نوعی پس از ایشان نیز بایستی در قالب کتاب های آیات شیطانی و کاریکاتورها که پیامبر بزرگوار اسلام را مورد حمله قرار می دادند و یا فیلم "آخرین وسوسه های مسیح "همه آبشخور یک جریان منفورفکری تاریخی هستند.

صهیونیست ها ی جنایتکار ،اگر در زمان حضور حضرت مسیح (ع) او را ناجوانمردانه شیطان می نامیدند ،چگونه باید انتظار داشت که در غیاب او به اسم آزادی بیان به پیامبران بزرگوار خداوند اهانت نکنند ؟

شاید بهترین جمله ای که می توان در خصوص این قوم ستمگر عنوان نمود ،همانی باشد که حضرت عیسی(ع) از قول اشعیای نبی (ع) می فرماید :"ایشان می شنوند ولی نمی فهمند ،نگاه می کنند ولی نمی بینند ،زیرا فکر ایشان از کار افتاده ،گوشهایشان سنگین شده و چشمهایشان بسته شده است (8) و چقدر زیبا این جملات با آیه شریفه ی قران تطبیق و همخوانی دارد که "اینان کرند، کورند و نادانند و بسوی خدا باز نمی گردند."

البته در دیگر اناجیل (لوقا ، یوحنا ، مرقس ) پیروان حضرت مسیح (ع) مورد تهمت ها و آزار ها و در نهایت شهادت که از جانب صهیونیست ها درحق مسیحیان مومن و شخص حضرت مسیح (ع) به کرات بیان شده است که بدلیل شباهت های فراوان از ذکر آنان صرف نظر گردید وفقط "انجیل متی " مورد بررسی قرار گرفت.

در پایان ذکر یک نکته ضروری و مهم است و آن اینکه در تورات نیز از جنایات صهیونیست ها در حق قوم مومن بنی اسرائیل و پیامبران عظیم الشان الهی به وفورمواردی ذکرشده واشاراتی به میان آمده است و در یک کلمه می توان گفت که صهیونیسم ،دشمن تمامی مومنین ،اعم از مسیحی و یهودی و مسلمان بوده و اهانت به یک پیامبر هم در حکم اهانت به تمامی انبیاء محسوب می شود و طراحان و سازندگان برنامه هایی که به اهانت به ساحت مقدس پیامبر اسلام منجر شد ،همه از یک جریان پلید و جنایتکار در تاریخ به نام صهیونیسم ریشه می گیرد و لذا مسلملنان اقدام زشت روزنامه های غربی را به حساب مسیحیان اروپا نمی گذارند ، وصهیونیسم را در توطئه دیگر خود که جبهه بندی میان مسلمانان ومسیحیان ودر نهایت راه اندازی جنگ صلیبی دیگری است نا کام خواهند گذاشت ،چرا که همه با هم به یک خدا وبه یک مبداء ومعاد ایمان داشته وهمگی منتظر ظهور حضرت مسیح (ع)بوده ومسلمانان قرار گرفتن آن پیامبر بزرگ الهی را در کنار حضرت مهدی (عج) نشان از وحدت و همدلی پیروان آئین های الهی در مقابل جبهه متحد کفر و استکبار دارد .واگر در آینده بنا باشد جنگی ناخواسته در جهان روی دهد ، این بار نه جنگ میان مسیحیان ومسلمانان که جنگ میان مومنین به خداوند ومستضعفین جهان از یک سو واستکبار جهانی به سرکردگی غرب سکولاراز سوی دیگر خواهد بود.

منابع:
1- انجیل متی فصل 23 بند 37 و 39
2- انجیل متی فصل23 بند 29 تا 32
3- انجیل متی فصل23 بند 34
4-قران کریم
5- انجیل متی فصل5 بند 11و 12
6- انجیل متی فصل11 بند 18
7- انجیل متی فصل12 بند 14
8- انجیل متی فصل13 بند 14 و 15