چرا حضرت زهرا (س) شبانه دفن شد؟
آیا فاطمه (سلام الله علیها) از شیخین راضى شد؟
چرا امیرمؤمنان (علیه السلام) از همسرش دفاع نکرد؟
| بصیرت چگونه حاصل میشود؟ | |
|
|
دهقان جهان کاش این تخم نکشتی
ناباورانه نه سال اسارت به پایان رسید ومن بار دیگر توانستم برخاک لاله گون میهنم سجده کنم و در کنج اسارتگاه روزها را به سوق دیدارحضرت امام (ره ) سپری می کردم وتمام فکر و ذکرم این بود که پس از آزادی اولین کسی را که می بینم امامی باشد که جان برکف گوش به فرمانش بودم . اما قبل از رهایی از بند اسارت خبر رحلت پیرجماران ، آرزویم را دست نیافتنی کرد وتنها به زیارت مرقد مطهرش دلخوش بودم. لطف خداوند شامل حالمان شد، پس از قرنطینه با کاروان به زیارت حرم رفتیم . فضای خیابان های پیرامون حرم مملو ازجمعیتی بود که از سراسرایران به استقبالمان آمده بودند وجمعیت چون سیلی خروشان همراه ما راهی مرقد شدند.
هنگامی که دستم به ضریح رسید بغضم ترکید وبا اشک از رنج ومشقت های نه سال دربند بودن عقده گشایی کردم.اشکم چون باران بهاری جاری شد. اشک ریزان از پروردگارم طلب حاجت کردم واو را به آبروی حضرت امام (ره ) قسم دادم وعرض کردم : « خدایا !من لایق شهید شدن نبوده ام واز کاروان شهدا جامانده ام لیک حالا که با بدنی پاره پاره و جسمی آکنده از رنج والم بازگشته ام اگر قرار است چند صباحی دردیار فانی زنده باشم وزندگی کنم راه و رسم چگونه زیستن را به من بیاموز تا شرمنده شهدا و خانواده آن ها نباشم .شهدایی که جان را در طبق اخلاص نهاده و پیشکش کردند . تا عدل وعدالت درایران اسلامی حکمفرما شود . » هنگامی که از حرم امام (ره ) خارج شدم چون پرکاهی سبک شده بودم وباورم نمی شدهمان از بند رها شده ای هستم که با کوله باری از رنج و غم ؛قدم در حرم گذاشتم . به شدت مجروح بودم .بدنم یک جای سالم نداشت لنگ لنگان از میان موج جمعیت گذشتم و خودم را به اتوبوسی که کنار حرم پارک شده بود رساندم . داخل که شدم انتهای اتوبوس ؛کنار پنجره ای نشستم تا بتوانم مردمی را که به استقبال آمده بودند ؛ببینم .خیل عظیم جمعیت مانع حرکت اتوبوس ها می شد. بلند گو مدام اعلام می کرد: مردم جلوی اتوبوس ها نایستید .مسافران از راه دوری آمده اند و خانواده هایشان درانتظار دیدن آن ها ثانیه شماری می کنند.
در آن میان خانواده های هجران زده ای که سال ها ی سال طعم درد ورنج جدایی را چشیده بودند با در دست داشتن عکس عزیزانشان به اتوبوس ها نزدیک می شدند وعکس گل های پرپرشده شان را که پس از اعزام به جبهه دیگر نسیم خبری از آن ها نیاورده بود را درآغوش کشیده بودند و با نگاه کردن به چهره های ما به دنبال آنان می گشتند . لاله هایی که یا مفقود الجسد بودند ؛یا مفقود الاثر ویا بی نام ونشان شربت شهادت نوشیده وبه لقاءالله پیوسته بودند.
افراد به طرق مختلف و با ایماء و اشاره می پرسیدند : برادر ، آقا ، دلاورو...
شما صاحب این عکس را نمی شناسید ؟ او را ندیده اید ؟ آن ها می خواستند به هر نحوی که شده سرنخی از گم گشته ی خودبه دست آورند .
با دیدن این صحنه ها ،یک آن به فکر فرو رفتم وپرنده خیالم به ده سال قبل پر کشید ،به آخرین اعزام . آن روزها سی ساله بودم و سینه ام لبریز از عشق به رهبرم بود. هم بنیه قوی داشتم و هم اینکه خداوند بزرگ در راستای خدمت به انقلاب اراده ای پولادین به من عطا کرده بود.اگر دستو داده می شد که ای رمضانعلی به عشق سکاندار انقلاب باید بیستون را بکنی ، فرهادوار نه یک کوه بلکه ده ها کوه را می کندم .آرزویم این بود که در هنر شهادت شریک باشم اما نشدوحال اینکه سرنوشتم چه خواهد بود و حکمت چیست ؛الله اعلم .
حالا با چهل سال سن درحالی که دندانی در دهانم نبود ؛ دردآلود و خمیده ؛با موهایی سپید و چهره ای تکیده به سان پیرمردی شصت ساله ؛جامانده از جمع هنرمندان بازگشته بودم .ناراحت نبودم که چرا از نظرجسمی چنین شده ام بلکه بلد نبودن منزلم و عدم اطلاع از وضعیت همسر و فرزندم برایم سخت می نمود . به نظرم می آمد که اگر نزدیک ترین بستگانم هم آنجا باشند مرا نخواهند شناخت و بازهم دل به خدا بستم.
...صدای زن جوانی به گوشم رسید ودرحالیکه عکسی در دست داشت پرسید : « برادر صاحب این عکس را نمی شناسید ؟ او را ندیده اید ؟ عکس همسرم است پنج سالی است که از اوهیچ خبری ندارم » از دور صدای پیرزنی شنیده می شد که به دنبال صاحب عکسی که در دستش بود می گشت : « حسین است ؛پسرم . از کربلای پنج به بعد او را ندیده ام شما از او خبری ندارید ؟»
دوباره به خود نهیب زدم که اگر آشنا ترین آشنایان هم مرا ببیند نخواهد شناخت .اتوبوس به کندی جلو می رفت تا جایی که متوقف شد.
درکنار پنجره ای که نشسته بودم نوجوانی را دیدم ، عکسی در دست گرفته بود .نگاهم به سیمای معصومانه اش افتاد ؛ناگهان دلم در سینه تپید .آری ! آنچه در دستش بود عکسی بود که من درآخرین اعزام با پسر سه ساله ام گرفته بودم و حال او نوجوانی شده بود که پدرش را نمی شناخت . هنگامیکه نگاه کنجکاونه مرا دید عکس را بالاتر گرفت و نگاه پرسشگرش را به چهره تکیده و ناآشنای من انداخت ، گفت : « عموجان صاحب این عکس را نمی شناسید ؟ او رمضانعلی خدایاری ؛ پدرمن است . » باشنیدن اسم خودم در میان خنده ، چشمانم پر از اشک شد . خنده از بازی چرخ روزگار و اشکی که از احساساتم نشأت می گرفت. با چشمان گریان و لبی خندان گفتم : « او را می شناسم » پرسید : « الان کجاست ؟» گفتم : « همین جا در همین اتوبوس .» الان کجاست ؟« اوپدرم است. سه ساله بودم که رفت این عکس را یک روز قبل از رفتنش گرفته است .»پرسیدم : « اگرپدرت الان اینجا جای من باشد چه کار می کردی؟ » پسرم گفتم : « خوب معلوم است مثل پرنده ای پر می کشیدم در آغوش او ؛صورتش را بوسه باران می کردم .» گفتم : «رمضانعلی من هستم » واوهمانطور که گفته بود از پنجره به داخل اتوبوس آمد و درحالیکه نیمی از بدنش بیرون بود بر سر وروی من بوسه می زد . قطرات اشک گونه اش را تر کرده بود. روبه من گفت :« پس بابای قهرمان من تویی ؟سالیان سال است که چشم انتظار چنین روزی بوده ام » بغضم ترکید و های های گریه کردم . صدای گریه ام باعث شده بود که بقیه ی برادران آزاده هم تحت تاثیر قرار بگیرند. آن ها نیز اشک شوق می ریختند. با در آغوش کشیدن نونهال زندگی ام تمام مشقت هایی که کشیده بودم از یادم رفت. اشک های فرزندم تسکینی بود بر الام و رنج های باز مانده از اسارت .
منبع:نشریه فکه،شماره 75
| بوگیرهای صهیونیستی در ماشین های ایرانی |  |
 |
|
اخیرا بوگیرهایی به شکل X و به رنگ قرمز و مشکی در سطح بازار توزیع شده و در داخل خیلی از ماشین ها دیده شده که نمادی از فرقه انحرافی به نام صهیونی – ماسونی است. به گزارش ایران، جدیدا فرقه ای به نام کابالا در ایران به صورت زیرزمینی تشکیل شده که مشغول جذب اعضا برای خود هستند. کابالا نامی است که به تصوف یهودی اطلاق می شود و تلفظ اروپایی لغت عربی کبّاله است (در ایران با اسم قباله نیز آن را می شناسیم ) و به معنی کهن و قدیمی است. از نظر یهودیان کابالا کتابیست رمز گونه که از سوی خداوند به پیامبران آدم، نوح، ابراهیم و عیسی نازل شده و حاوی دانش پنهانی قوم بنی اسرائیل است. آنها اعتقاد دارند که کابالا نظامی است که در بت پرستی ریشه داشته و قبل از تورات نیز موجود بوده و بعد از آشکار شدن تورات در یهودیت گسترش یافته است. بیشتر یهودیان ارتودوکس به آئین کابالیسم اعتقاد دارند. بر اساس اعتقاد هواداران و معتقدین به این آئین، کابالا فهمیدن و درک رموز مخفی این آئین است و باعث میشود تا انسان بصورت روحانی‌وار به خدا نزدیکتر شود و بدین ترتیب بشریت، قدرت والایی از رموز مخفی خدا که برای دیگر انسان ها پوشیده است را پی می‌برد. در آئین یهودیت تنها کسانی می توانند به این دین بپیوندند که دارای پدر و مادری یهودی باشند، بر خلاف مسلمانان و مسیحیان که از هر قوم و نژادی، با هر دینی که باشند می توانند مسلمان یا مسیحی شوند. تعداد یهودیان جهان با گذشت 3000 سال حدود 14 میلیون نفر است که در مقابل تعداد مسلمانان و مسیحیان مقدار ناچیزی است و مایه ی عذاب و یک جور سر افکندگی. یهودیان با ابداع فرقه کابالا سعی بر جبران این نقص خود دارند و عضو گیری از طریق این فرقه می تواند کمبودها و خلاهای موجود در آئینشان را جبران کند تا از این راه یهودیت را با نامی دیگر در جامعه هایی که در آن ها تسلط ندارند، گسترش دهند. مردم ما از این گونه فریب آگاهی ندارند و اغلب آنها به خاطر نازل بودن قیمت و فراوانی بسیار و شاید هم کمی به خاطر تبدیل شدن آن به مد، این بوگیرها را تهیه کرده و استفاده می کنند. حال باید بدانیم که آیا مردمی که از روی ناآگاهی و آن که از فکرهای شوم پشت سر این کار هیچگونه اطلاعی ندارند، مقصرند یا دستگاه های مسوول که از توزیع و خرید آن جلوگیری نمی کنند و منشا آن را کشف و ضبط نمی کنند. صهیونیست ها می دانند که با فرهنگ سازی و هزینه های هنگفت می توانند خلا کمیت خود را جبران کنند و هیچ قداستی برای آن ها مهم نیست. |
روز عزاست امروز جان در بلاست امروز
افغان و شور محشر در کربلاست امروز
در این لحظه، قلب مقبل از دیدن آن منظرة حزن انگیز و شنیدن آن شعر سوزناک شکست و حالش دگرگون شد و گریه کنان این اشعار را سرود:
چه کربلاست امروز چه پربلاست امروز
سرحسین مظلوم از تن جداست امروز
پس در همان شب، رسول خدا ـ صلی الله علیه وآله ـ را در خواب دید که او را نوازش کرد و دست مرحمت بر سر او کشید و از تقصیرش در گذشت و بیماریش برطرف شد و حضرت او را ملقب به«مقبل» نمود. نامش در اصل«محمد شیخا» بود. از آن زمان بود که مقبل، شروع به سرودن اشعاری در مصیبتهای سیدالشهداء نمود.[1]
پی نوشت :
[1] . «ابواب الجنه» محمود استعلامی، ص 193.
| ادعای مسلمان بودن مارشال تیتو | |
|
|
ایران بالکان (ایربا): این ادعا که تیتو قبل از مرگ مسلمان شده بود، همچون بمبی رسانه ای در محافل خبری بالکان بازتاب داشته است. سی سال پس از مرگ مارشال یوسیپ بروز تیتو، رهبر سوسیالیست یوگسلاوی سابق، ادعای جدیدی درباره او مطرح شده است. منشاء بروز این ادعا سنگ قبر تیتو است که عاری از ستاره مخصوص سوسیالیست ها یا هر گونه سمبل دیگر مربوط به سوسیالیسم است. سنگ قبر تیتو مانند آن چه در گورستان های مسلمین دیده می شود فقط حاوی تاریخ تولد و درگذشت اوست و برخی محافل معتقدند دلیل این امر، مسلمان شدن تیتو پیش از مرگش می باشد. حمدی یوسف اسپاهیچ، مفتی سابق بلگراد می گوید این که ستاره ای به عنوان سمبل سوسیالیسم روی سنگ قبر تیتو وجود ندارد، دلیل مسلمان بودن اوست نه ماسون بودنش.
برخی گروه ها پیش از این در جمهوری های یوگسلاوی سابق ادعا کرده بودند "نبودن علامت ستاره بر سنگ قبر تیتو نشان فراماسون بودن اوست." یوسف سپاهیچ اما می گوید: "ما از ده سال پیش تاکنون اسناد بسیار جدی و معتبری مبنی بر مسلمان بودن تیتو جمع آوری کرده ایم اما واقعیت این است که تا پیش از این شرایط برای طرح این موضوع مناسب نبود." از سوی دیگر بریسلاو بادورین، رییس دفتر مارشال تیتو نیز توضیحی در این ارتباط ارائه کرده که احتمال مسلمان مردن تیتو را قوی تر می کند. بادورین در گفتگویی که موجب حیرت و شگفتی همه شد اظهار داشت: "تیتو زمان احتضار قرآن کریم را در دست داشته است." تیتو ترجمه قرآن را سه بار به طورکامل مطالعه کرده بود و گفته می شود درباره اسلام اطلاعات جامعی داشته است. درباره تیتو که مدت 35 سال رهبری جمهوری سوسیالیست فدرال یوگسلاوی را برعهده داشت، پیش از این ادعاهای بسیار متفاوتی مطرح شده بود. تاریخ دقیق تولد تیتو هنوز هم مشخص نیست و اسناد بسیاری که می توان به کمک آن ها رازهای زندگی تیتو را آشکار ساخت، همچنان در آرشیوهای بلگراد به دقت نگهداری می شود. برای مثال صدای ضبط شده تیتو در دیدار با مفتی بلگراد به عنوان یک سند محرمانه در رادیو بلگراد نگهداری می شود. |
از امام رضا (علیه السلام) نقل شده است: سالی در بنی اسرائیل باران نیامد، به طوری که خشک سالی پیدا شد و مردم از گرسنگی می مردند.
روزی زنی نانی به دست آورده بود. وقتی آن را برای خوردن به دهان گذاشت، سائلی فریاد کشید: ای بنده خدا! مرا دریاب که نزدیک است از گرسنگی بمیرم. وقتی آن زن چنین شنید، با خود گفت: سزاوار است که لقمه نان را به این سائل صدقه دهم. سپس آن را از دهان بیرون آورد و به سائل داد.
روزی این زن برای جمع آوری هیزم، با طفل کوچکش به صحرا رفته بود. لحظه ای از کودکش غافل شد، گرگی او را به دهان گرفت و روانه شد. مادر کودک به دنبال گرگ می دوید. خداوند جبرئیل را فرستاد تا طفل را از دهان گرگ گرفت، به مادرش پس داد و گفت: ای زن! آیا راضی شدی؟ این لقمه به آن لقمه؛ یک لقمه دادی و یک لقمه گرفتی.(1)
با انفاق یک نان، به طبابت رسید
در جوانی، از تهران به قم مشرف شدم. آن سال، قحطی و گرانی سختی به وجود آمد. در آن زمان، بین ایران و روس جنگی واقع شد. اسیران روس را آوردند و در شهرها متفرق کردند.
روزی برای تهیه نان به بازار رفتم و با زحمت زیادی نان تهیه کردم. در بین راه، زنی از اسیران نصرانی برخورد کردم که طفلی در بغل داشت و از گرسنگی رنگش زرد شده بود. وقتی مرا دید، گفت: شما مسلمانان رحم ندارید، خلق خدا را اسیر می کنید و گرسنه نگه می دارید. نان خود را به او دادم. چیزی نخوردم و به حجره ام برگشتم. ناگاه مردی با ناراحتی داخل حجره شد و گفت: همسرم درد شدیدی دارد، طبیبی سراغ دارید؟ در این حال، بی اختیار نام دارویی به زبانم جاری شد و گفتم: اگر فلان دارو را به او دهید، خوب می شود.
آن مرد فکر کرد من طبیب هستم. رفت دارو را تهیه کرد و به بیمارش داد و او فوراً خوب شد. خبر طبابت من منتشر شد و عده زیادی برای معالجه پیش من می آمدند و من چیزی که بر زبانم جاری می شد، می گفتم. آنان هم طبق گفته من عمل می کردند و شفا می یافتند.
بعد از مدتی به تهران بازگشتم و در اندک زمانی، مشهور شدم و نامم در اسامی استادان بزرگ از اطبا قرار گرفت و همه این ها به علت بخشش آن قرص نان بود که به زن نصرانی دادم.(2)
نوازش ایتام و آمرزش خدا
در آن نواحی، زاهدی بود بسیار مشهور که همه به صدق و پاک دلی او اعتقاد داشتند. زاهد را دیدند که منتظر جنازه است. همین که بر زمین گذاشتند، زاهد پیش آمد و گفت: آماده نماز شوید و خودش نماز خواند. طولی نکشید که خبر به شهر رسید و مردم برای رسیدن به ثواب می آمدند و نماز بر جنازه می خواندند و همه از این پیشامد، در شگفت بودند.
از زاهد پرسیدند، اوگفت: در خواب دیدم به من گفتند در فلان محل، جنازه ای می آید که فقط یک زن همراه او است. برآن نماز بخوان.
زاهد از زن پرسید: شوهر تو چه عملی می کرد که سبب آمرزش او شد؟ زن گفت: شبانه روز او، به آلودگی و مشروب خواری می گذشت، ولی سه کار را همیشه انجام می داد: 1-هر وقت شب که از مستی به خود می آمد، گریه می کرد و می گفت: خدایا! کدام گوشه جهنم مرا جای خواهی داد؟ 2-صبح که می شد، لباس خود را عوض و غسل می کرد و وضو می گرفت و نماز می خواند. 3-هیچ گاه خانه ما خالی از دو یا سه یتیم نبود. آن قدر که به یتیمان مهربانی می کرد، به اطفال خود نمی کرد.(3)
انفاق در سیره ائمه معصوم (علیه السلام)
امام طواف را قطع کرد و همراه وی حرکت کرد. گفتم: فرزند پیامبر! آیا فراموش کرده ای که در حال اعتکاف هستی؟ فرمود: آری، ولی من از پدرم شنیدم که می فرمود: از پیامبر شنیدم که: «هر کس حاجت برادر مؤمنش را برآورد، بسان کسی است که نه هزار سال خدای را عبادت کرده است؛ عبادتی که روزها در حال روزه باشد و شبها در حال نماز».(4)
اخلاص امام سجاد(علیه السلام) در انفاق
شیوه صدقه دادن
پدرم، امام باقر(علیه السلام)، چون صدقه ای می داد، آن را در دست فقیر می گذاشت. سپس آن را باز پس گرفته، می بوسید و می بویید و به فقیر بر می گرداند؛ چرا که صدقه، قبل از آنکه به دست فقیر برسد، در دست خداوند قرار می گیرد.(6)
دانه خرما
چطوری پسرم!» پسرک بغضش ترکید و با صدای بریده بریده گفت: کودک یتیمی هستم. با مادر و خواهر کوچکم، سه نفری زندگی می کنیم. دستمان خالی است؛ از صبح تا حالا چیزی نخورده ایم. اشک در چشمان پیامبرحلقه زد. یکی از دوستانش را صدا زد و گفت: «برو خانه ما، هر غذایی داریم بگیر و بیاور.» دوست پیامبر با شتاب به خانه پیامبر رفت و با کاسه ای سفالی برگشت وگفت: تنها غذایی که در خانه داشتید، بیست و یک خرما بود. پیامبر کاسه را گرفت و با مهربانی، آن را به کودک داد. سپس لبخندی به کودک زد و گفت: «هفت دانه برای مادرت، هفت دانه برای خودت و هفت دانه برای خواهرت. فعلاً این را ببر، ان شاءالله خدا کمک خواهد کرد».
چشمان کودک از خوش حالی برق می زد. با دست های کوچکش، کاسه را محکم در دست گرفت. یکی از دوستان پیامبر، با محبت دست روی سر کودک کشید و او را نوازش کرد. پیامبر تا این رفتار زیبا را دید گفت:«چقدر کار خوبی انجام دادی. آیا می دانی که هر کس کودک یتیمی را نوازش و او را شاد کند، خداوند به او پاداش فراوانی می دهد!» در آن هنگام، دوست پیامبر با شادی خدا را شکر کرد. پسرک نیز با خنده از پیامبر و دوستش تشکر کرد و کاسه را در بغل گرفت و مانند پرنده، به سوی خانه پر کشد. پیامبر درباره یتیم نوازی فرموده است: «وقتی یتیمی را دیدی، مانند پدرش با او مهربان باش».(7)
پی نوشت :
1-نعمت الله صالحی حاجی آبادی، مکافات عمل، ص 280.
2-همان، ص288.
3-باقر حسینی زفره ای اصفهانی، آرزوی جبرئیل، ص 113.
4-مسندالامام المجتبی، ص 672، به نقل از: مجله کوثر، ش 55، پاییز 1382.
5-شهید دستغیب، داستان های پراکنده، ج1، ص69، به نقل از: باقری طاقانکی و ناصری نژاد، برای تمام خانواده ها، ج1، ص 483.
6-وسائل الشیعه، ج6، ص303، به نقل از: سید محمود مدنی بجستانی، چهل حدیث، سیره باقری، ص 64.
7-سید محمد مهاجرانی، دسته گل محمدی، کتاب طه، ص 39.
کلام تأثیر گذار
در رابطه با تأثیر پر معنویت ایشان نقل شده :
روزی آقای طاهانی به منزل آمدند و گفتند: امروز در خدمت آقا شاهد ماجرای عجیبی بودم! دو نفر برای طرح شکایتی نزد ایشان آمده بودند، آنکه شاکی بود وقتی خواست مسئله خود را عنوان کند.
آقا فرمودند: اجازه بدهید من چند کلمه ای صحبت کنم بعد شما بفرمائید. و خود اینگونه آغاز فرمودند:
بسم الله الرحمن الرحیم ـ و لا تستوی الحسنه و لا السیئه ادفع بالتی هی احسن فاذا الذی بینک و بینه عداوه و بینه عداوه کانه ولی حمیم ـ یعنی بدی و نیکی مساوی نیستند، بدی را به نیکی دفع کن پس در این هنگام آنکه دشمن توست، دوست صمیمی تو خواهد شد.
تا این آیه به وسیله ایشان خوانده و ترجمه شد، یک مرتبه اشک از دیدگان آن دو نفر فرو ریخت؛ برخاستند و یکدیگر را در آغوش کشیده و گفتند: ما دیگر با هم دشمن نیستیم، دوست و برادریم و شکایتی نداریم. و رفتند. 
علم عارضی !<\/h6>
ایشان می فرمودند:
روزی به یکی از دوستان قدیمی و با سابقه ام رسیدم هر چه سعی کردم نتوانستم نامش را بر زبان بیاورم و کاملا" فراموش کردم. این را دانستم که خداوند می خواهد بفهماند که هر چه داری از من است و تو هیچ نیستی و چیزی از خودت نداری، علمت عارضی است نه ذاتی ! .
ارزش واژه ها<\/h6>
عصر روز پنجشنبه ای در منزل آیة الله مروارید مجلسی منعقد بود ، گاهی هم که برای میرزا جواد آقا میسر می شد تشریف می آوردند، یکروز در حین سخنرانی ، خطیب لفظ کنترل را بکار برد ، پس از پایان مجلس ، میرزا جواد آقا به ایشان فرمودند: لفظ کنترل، لاتین است تا می توانی از الفاظ خارجی اگر چه مشهور هم هست استفاده نکن.
احترام به بزرگان علم
در مقام علمی هرگاه می خواستند نظریه کسی را رد کنند هیچگاه با نگاه تحقیر یا توهین مطلبی را نمی گفتند و مواظب بودند که هتک حرمت بزرگان نشود؛ در همین ارتباط یک روز هنگام درس، اشکالی به گفته های صاحب جواهر داشتند، نام ایشان را که بردند، آنقدر از ایشان تعریف و تمجید نمودند مثلا" صاحب جواهر کسی است که اسلام را زنده کرده و چه خدمات ارزنده ای برای جامعه اسلامی نموده و کتب گرانقدری را تألیف نموده و خیلی تعریفهای دیگر، سپس فرمودند حالا منهم یک نفهمی به گفته های ایشان دارم و بعد اشکالشان را بیان می کردند.
حتی ایشان درباره عظمت و جاه و مقام علما ی شیعه می فرمودند:
کسی کتاب شریف « وسیلة النجاة» مرحوم سیدابوالحسن اصفهانی را به عنوان تمسخر و بی احترامی و هتک حرمت، پرت کرد، یکباره لال شد.
در جلساتی که بزرگان و علماء بودند اگر سئوالی پیش می آمد، ایشان سکوت اختیار می نمودند تا دیگر بزرگان جواب بدهند و این بخاطر ادب و احترامی بود که برای آنها قائل بودند.
و اگر اظهار نظری می کردند و کسی می گفت شما اشتباه کردید یا خودشان می فهمیدند که اشتباه نمودند، علنا" می فرمودند: « من اشتباه کردم» این جمله را بدون خجالت می فرمودند.
روزی به یکی از دوستان قدیمی و با سابقه ام رسیدم هر چه سعی کردم نتوانستم نامش را بر زبان بیاورم و کاملا" فراموش کردم. این را دانستم که خداوند می خواهد بفهماند که هر چه داری از من است و تو هیچ نیستی و چیزی از خودت نداری، علمت عارضی است نه ذاتی ! .
احترام به بزرگان علم
حتی ایشان درباره عظمت و جاه و مقام علما ی شیعه می فرمودند:
کسی کتاب شریف « وسیلة النجاة» مرحوم سیدابوالحسن اصفهانی را به عنوان تمسخر و بی احترامی و هتک حرمت، پرت کرد، یکباره لال شد.
در جلساتی که بزرگان و علماء بودند اگر سئوالی پیش می آمد، ایشان سکوت اختیار می نمودند تا دیگر بزرگان جواب بدهند و این بخاطر ادب و احترامی بود که برای آنها قائل بودند.
و اگر اظهار نظری می کردند و کسی می گفت شما اشتباه کردید یا خودشان می فهمیدند که اشتباه نمودند، علنا" می فرمودند: « من اشتباه کردم» این جمله را بدون خجالت می فرمودند.
جناب شیخرجبعلی خیاط ، دوستان و شاگردان خود را از همکاری با دولت حاکم ( پهلوی) و به خصوص از تعریف و تمجید آنان بر حذر میداشت. یکی از شاگردان شیخ از وی نقل کرده‌است که فرمود:
« روح یکی از مقدسین را در برزخ دیدم محاکمه می‌کنند و همه کارهای ناشایسته سلطان جایر زمان او را در نامه عملش ثبت کرده و به او نسبت می‌دهند. شخص مذکور گفت: من این همه جنایت نکرده‌ام.
به او گفته شد: مگر در مقام تعریف از او نگفتی: عجب امنیتی (منظورش رضا خان قلدر )به کشور داده‌است؟
گفت: چرا!
به او گفته شد: بنابر این تو راضی به فعل او بودی، او برای حفظ سلطنت خود به این جنایات دست زد. »
در نهج‌البلاغه آمده است که امام علی(ع) فرمود:
« الراضی بفعل قوم کالداخل فیه معهم، و علی کل داخل فی باطل اثمان: اثم العمل به، و اثم الرضا به؛
هرکه به کردار عده‌ای راضی باشد، مانند کسی است که همراه آنان، آن کار را انجام داده باشد و هر کس به کردار باطلی دست زند او را دو گناه باشد؛ گناه انجام آن و گناه راضی بودن به آن. »
در رابطه با وضعیت ناصرالدین شاه قاجار در عالم برزخ، یکی از شاگردان شیخ رجبعلی خیاط از ایشان نقل کرد:
« روح او را روز جمعه‌ای آزاد کرده بودند و شب شنبه او را با هل به جایگاه خود می‌بردند، او با گریه به مأموران التماس میکرد و میگفت: « نبرید ». هنگامی که مرا دید به من گفت: اگر می‌دانستم جایم این جاست در دنیا خیال خوشی هم نمی‌کردم! »
بازدید دیروز: 16 بازدید
بازدید کل: 595445 بازدید
عاشق آسمونی
پسر زمستان
نمازخانه بوستان بهاره
رها
جلوه معشوق
● بندیر ●
.:: در کوی بی نشان ها ::.
دنیای جوانی
دل تنگی
جریان شناسی
جریان شناسی
%% ***-%%-[عشاق((عکس.مطلب.شعرو...)) -%%***%%
..دنیای کوچک..
آقاشیر
روانشناسی آیناز
شلمچه
خبر روز
تکنولوژی کامپیوتر
xXx رنـــــــــــگـــــــــارنـــــــــــــــگ xXx
.: شهر عشق :.
بوی سیب BOUYE SIB
فقط عشقو لانه ها وارید شوند
تمهیدات برای حضور و ظهور
تازه ترین ها
سیاست
پاسبان*حرم دل *شده ام شب همه شب
توشه آخرت
آیین جوانمردان
عشق الهی: نگاه به دین با عینک محبت، اخلاق، عرفان، وحدت مسلمین
علی
کلبه حقیرانه من
Ask quran
اخراجیها
هرچه می خواهد دل تنگت بگو(مشاوره)
من وروزهایم
فرهنگ شهادت
علمدار دین
حاج رضوان
لعل سلسبیل
زن تنها
...
انتظار نور
برو بچه های ارزشی
دوزخیان زمین
شایگان♥®♥
افق بیکران روح من
جواب به شبهات
نور ولایت
جمهوریت : طنز سیاسی و اخبار داغ سیاسی ، تصویری
مذهب
عــــشقـــــولـــــک
گلهای د نیا
صبح دیگری در راه است ....
شب مهتابی
دوزخی
دهاتی
قلب خـــــــــــــــــــــــــــاکی
کشکول
عاشق امام زمان
نسیم وحی
زنان در جهان
$هرچی عشقم بکشه$ ((سرگرمی سابق))
حسرت
دم مسیحایی
برای ریحانه for Reyhaneh
یاران ناب
فَإِنَّ حِزْبَ اللّهِ هُمُ الْغَالِبُونَ
صراط
صراط
دیدگاه نوین
کیستی ما
آســــــمــونـــی بــاش
پسران جوان
پیامک های سیاسی
حزب اللهی مدرنیته
توهمات قرن 21
ولایت
ایــ عزیـــــز ـــــــران
مشاوره و مقالات روانشناسی
هر کجا باشم آسمون مال منه
قوام دین به رسالت ، دوام دین به امامت
نیار یعنی آرزو
درموردهمه چیز و همه جا
سایه
ESPERANCE55
پله...پله...تاخدا!
موتور سنگین ... HONDA - SUZUKI ... موتور سنگین
مریم و عسل (دوقلوهای افسانه ای )....
یکدلی در سفر زندگی
موج آزاد اندیشی اسلامی
تو میتونی !! دانلود سرگرمی عکس کلیپ آهنگ اس ام اس جک mp3 sms
وبلاگ دزدی
مجله خبری « متین نیوز »
تا ریشه هست، جوانه باید زد...
(((شفای زندگی)))
آواز یزدان
اس ام اس عاشقانه
و خدایی که در این نزدیکیست
محمدرضا جاودانی
در گوشی با خدا
ارایشی. بهداشتی .پزشکی.مدروز
..:: نـو ر و ز::..
سخن دل
گروه هدف
پاتوق جوانان
مثل ستاره ...
به خود آییم و بخواهیم،که انسان باشیم...
عاشقان علی
وصال
بزرگترین وبلاگ دانلود عکس،نرم افزار،بازی و مقالهای دانشگاهی
کوثر
روح و ریحان
خموش پر گفتار
بهار
عشق من لاکه
عطر گل یاس
کلبه احزان
به کجا می برد این امید ما را
سلمان بابایی
ای تشنه لب
دانش نامه وبلاگی که میخوانید
نیازمندی ها
کوچه ام مهتابی است
نزدیک آسمان
دولت عشق
درد ما جز به ظهورش مداوا نشود...