غربی ها از حجاب می گویند:
جودیت میلر:
خبرنگار روزنامه نیویورک تایمز در مقاله‌ای با عنوان «زنان در آغوش اسلام امنیتی تازه می‌یابند» با اشاره به گرایش روز افزون زنان مسلمان به حجاب می‌نویسد: چه چیزی این بازگشت را میسر ساخته است؟ بازگشتی که به معنای واقعی در آزادیهای شخصی و سیاسی صورت گرفته است؟
پاسخ آن در ارمغانهاست که اصول گرایان اسلامی به روح و روان جامعه مدرن خاورمیانه و به زن و مرد آن تقدیم کرده‌اند.
پوشش(حجاب) برای زن این امکان را فراهم ساخته که در شهرهای شلوغ بتواند به راحتی فعالیت کند و از مزاحمت مردان جوان و نوجوانانی که در جستجوی کار از اطراف و اکناف کشور به پایتخت سرازیر شده‌اند درامان بماند.
این لباس یک پیام غیرقابل تردید به اطرافیان می‌فرستد. حجاب می‌گوید: این زن نجیب است. با او کار نداشته باشید. و به وی اجازه می‌دهد بدون اینکه مورد آزار جنسی قرار گیرد در اتوبوس های شلوغ شهر سوار شود.
چارلی چاپلین:
وی که یکی از بازیگران مشهور جهان است درنامه‌ای به دخترش می‌نویسد:
«برهنگی بیماری عصر ماست و من پیرم. شاید حرفهای خنده آور می‌زنم، اما به گمان من تن عریان تو باید مال کسی باشد که روح عریانش را دوست داری».
ساچیکو مورآتا:
خبرنگار: به نظر شما حجاب یعنی چه؟ شما محجوبه بودن خانم ها را ترجیح می‌دهید یا مکشوفه بودن را؟
خانم ساچیکو مورآتا: حتما محجوبه بودن را ترجیح می‌دهم و حد معقول پوشش را می‌پسندم، زیرا لطف زن به محجوبه بودن اوست. اصولاً طبع هر انسانی طالب کشف تنوع‌هاست. وقتی زنان به شکل امروزی مکشوفه باشند، چیزی برای جلب توجه مرد باقی نمی‌گذارند.
هر چیز با اهمیتی وقتی چندین بار رویاروی قرار گیرد، اهمیت خود را از دست می‌دهد و این موضوع در تحکیم روابط زناشویی نقش بسیار مهم و موثری دارد. در مغرب زمین که زن ها قیود را گسسته‌اند و انواع لباسهای کوتاه و زننده می‌پوشند، روابط زناشویی آنان از کمترین استحکامی برخودار نیست.
بر گرفته از وبلاگ 727
